Coby durft te vragen

Coby durft te vragen Ik stelde mijn vraag op jullie website en kreeg al snel een reactie wat helaas niks is geworden. Daarna kreeg ik van jullie een mailtje met andere mensen die misschien iets voor mij konden betekenen. Hier vond ik Marry en we spraken snel af om een keertje kennis te maken. Meteen toen ze door mijn deur liep wist ik: Ja, dit is het! We hadden direct een klik en ze is van 3 tot 5 blijven kletsen. We vertelden elkaar over ons leven en ik dacht bij mezelf: wat fijn dat ik dit gedaan heb Meteen toen ze door mijn deur liep wist ik: Ja, dit is het! Ik heb eigenlijk altijd alles zelf gekund en gedaan en probeer dat ook nog steeds zo veel mogelijk te doen. Mijn zoon en dochter zijn vaak aan het reizen voor werk en daar kan ik dus niet altijd van op aan. Maar nu ik sinds kort mijn auto heb moeten weg doen en af en toe naar een doktersafspraak of iets dergelijks moet, had ik geen andere keus dan om hulp te vragen. Dus dat deed ik, een oproep om 5 tot 6 keer per jaar ergens naartoe gebracht te worden. Ik zat er flink tegenaan te hikken, maar op een gegeven moment moest het. Het is eigenlijk hetzelfde als met mijn rollator. Dat ding heeft de eerste weken in het hoekje van de kamer met een kleedje erover gelegen omdat ik vertikte het te gebruiken. Nu ben ik er super blij mee en is het mijn beste vriend! Toen Marry vertelde wat voor auto ze had, zei ik meteen: "Daar past mijn rollator niet in. Maar weet je wat? Jij geeft mij een arm, ik pak een stok en zo komen we samen al een heel end!". Het is zo fijn dat Marry met me mee gaat, ze brengt me naar binnen en zet me ook weer thuis af. Ik vind dat gewoon geweldig dat dat bestaat. Ik vind jullie echt een uitkomst! Ik ben een happy mens ik kan niet anders zeggen Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! FacebookTwitterLinkedInWhatsappForward