de Kleine Wens

de Kleine Wens Ontmoet Anita: een energieke dame die al een paar decennia meedraait binnen het Sociaal Domein. Ze is naar eigen zeggen geen echte Rotterdammer – ze is geboren en getogen in een dorpje in Noord-Holland – maar woont inmiddels ruim 40 jaar in het mooie Rotterdam. Anita heeft een ruime ervaring met het opzetten van diverse vrijwilligerswerkklussen. Haar nieuwste project? “De Kleine Wens”. Anita is een doortastende vrouw die van aanpakken weet. Ze hikt tegen een pre-pensioen aan maar van haar taken overdragen is nog geen sprake. Oorspronkelijk heeft ze een studie K&M (zoals dat destijds heette) behaald, dit staat voor “kinderverzorging en opvoeding”. Een sociaal-maatschappelijke HBO-opleiding waarbij de zaadjes werden geplant voor een lange, bloeiende en interessante carrière binnen het Sociaal Domein.    “Het is moeilijk voor ouderen om een wens te uiten” Zo’n 6 jaar geleden heeft Anita samen met een vriendin een eigen vrijwilligerswerkorganisatie opgezet: Super-Actief. Dit hebben zij opgericht met als doel om kindervakantiekampen in leven te houden. Er zijn meer dan genoeg kinderen die niet zomaar eens een lekker weekje weg kunnen gaan, en daar moest verandering in komen! Nadat de financiën en faciliteiten geregeld waren, heeft Anita haar horizon verbreed. Vanuit onderzoek van de huisartsenpost in de Esch had zij begrepen dat groeiende eenzaamheid onder ouderen in de wijk ‘de Esch’ problematische proporties aannam. Daar konden Anita en haar vriendin ook wel wat mee. Ze wilden ‘wijksteun’ gaan opzetten in de Esch, wat betekent dat bewoners meer gaan omzien naar de ‘eigen’ ouderen in deze wijk. Zodoende is Anita op zoek naar wijkbewoners die op vrijwillige basis wat kunnen betekenen voor deze eenzame ouderen, zoals een stuk wandelen of af en toe eens op de koffie gaan. Op deze manier wordt er meer omgezien naar deze kwetsbare groep mensen.  Rond de  jaarwisseling werd het idee geboren om samen met andere organisaties een nieuw project te starten: “De Kleine Wens”.  In principe loopt het project van maart tot juni, maar Anita hoopt dat ze opnieuw subsidie krijgt van het fonds dat haar project ondersteunt. Het doel van ‘de Kleine Wens’ is om zoveel mogelijk kleine wensen van ouderen in vervulling laten gaan! Het streven is om 100 wensen in vervulling te laten gaan – op dit moment staat de teller al op 30. Niet slecht als je bedenkt dat ‘de Kleine Wens’ nog geen twee maanden bestaat! Wel is het voor oudere mensen lastig om met een kleine wens te komen. Maar: “Als je goed luistert en ingaat op wat de oudere buurtbewoner vertelt, komt de oplettende luisteraar nog een hoop te weten”, vertelt Anita enthousiast. De wensen variëren van een bezoekje aan de Markthal tot ergens een lekker visje eten. Het uiteindelijke doel van de Kleine Wens is het realiseren van duurzame verbinding. Niet één keer samen naar Blijdorp gaan, maar dat er een blijvend, langdurig contact aan over wordt gehouden.   “Het nut van Zorgzaam010 zit ‘m in het feit dat je als organisatie een breed bereik hebt” Via een kennis is Anita gewezen op Zorgzaam010. “Het nut van het platform zit ‘m in het feit dat je als organisatie een breed bereik hebt”, vertelt Anita. Daarnaast maken ook jongere mensen veel gebruik van Zorgzaam010. Deze jongere generatie is wat lastiger om te bereiken, dus het platform biedt hier echt een voordeel, vertelt Anita.  “Het vergt wat van jou als organisatie om anders te denken: hoe kunnen we met de flexibele vrijwilliger omgaan?” Anita merkt op dat er een ‘andere generatie vrijwilligers’ is. Deze nieuwe generatie wil op een andere manier vrijwilligerswerk doen. Ze hebben vaak een druk schema, willen wel wat betekenen voor een ander maar willen zich tegelijkertijd nergens aan binden. Een eenmalige hulpvraag biedt dan een uitkomst, het liefst als deze afgestemd kan worden met de eigen agenda. Waar het vroeger normaal was om elke week naar het buurthuis of de kerk te gaan voor vrijwilligerswerk, is iedereen nu veel meer online en met hun carrière bezig, aldus Anita. Dit terwijl mensen over het algemeen wel iets willen betekenen voor een ander! Het contact leggen tussen jong en oud moet dus op een andere manier plaatsvinden – je ontmoet elkaar in de wijk nou eenmaal niet meer zo makkelijk. Uiteindelijk ziet Anita tot haar tevredenheid dat mensen van alle leeftijden reageren op de hulpvragen: van studenten tot vijftigers. En het belangrijkste: ze blijven inderdaad langer ‘plakken’ bij de ouderen!   Tips Anita heeft een aantal tips voor andere vrijwilligersorganisaties die opzoek zijn naar vrijwilligers.  1. Zet je projecten gedoseerd uit zodat je de afhandeling naar de vrijwilligers goed kan doen en “ze de eer krijgen die ze verdienen." Als eerste tip, en waar ze zelf mee de fout mee was gegaan, geeft ze aan dat je het aantal hulpvragen dat je uitzet klein moet houden. Ooit plaatste Anita namelijk zes wensen tegelijk, waaruit een meervoud aan reacties volgde. “Regel je eigen afwikkeling goed. Doe het niet tegelijk. Mensen reageren uit enthousiasme, dus als je niet snel reageert raak je ze kwijt of raken ze geïrriteerd”.  2. Schrijf verhalend. Ten tweede vertelt Anita dat het verhalend schrijven het heel goed doet. Als je iemand verhalend uitnodigt, is de animo het grootst. De lezer krijgt dan een beeld van wie deze persoon is en krijgt hier dan gevoel bij.  3. Maak het concreet, zeg wat je nodig hebt, en neem dat mee. Anita is het woord “vrijwilliger” gaan vermijden in haar teksten. Dit woord impliceert namelijk een bepaalde vastigheid, terwijl mensen zich niet meer willen binden. Mensen willen helpen, maar zich niet verbinden aan een routine of organisatie. Daarom is ze meer gaan schrijven met de vraag of mensen willen ‘helpen’.    Lees hier meer over de Kleine Wens Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward

Lees het verhaal

Geïnspireerd...?

Meld je aan

Meer inspiratie?

Bekijk alle verhalen