Nieuwkomer Abdullah
Abdullah (26 jaar) is vanuit Turkije alleen naar Nederland gekomen en woont nu meer dan twee jaar in Nederland. Zijn ouders wonen nog in Turkije, maar al hun kinderen zijn verspreid over de hele wereld. Van Amerika tot Tanzania tot Nederland. Met een knipoog benoemt Abdullah dat dit komt door “de goede regering” in Turkije. Om precies die reden heeft Abdullah ook asiel moeten aanvragen.
In het donkerst van de nacht, wanneer je pupillen wagenwijd open staan om maar een klein beetje licht op te vangen, trotseerde Abdullah in een bootje de rivieren van Turkije. Niet met twee mensen waar het bootje voor bedoeld was, maar met 10 man.
Abdullah heeft veel te danken aan een vriendelijke Nederlander van het Rode Kruis die hij in de gevangenis in Griekenland heeft ontmoet. Hij heeft Abdullah verteld dat Nederland eerlijk, sociaal en een menselijk land is.
Het is voor Abdullah een bittere pil om te slikken dat het misschien nooit meer mogelijk zal zijn om zijn ouders te zien. Zijn vader kan Turkije namelijk niet meer verlaten vanwege een gevangenisstraf die hij eerder heeft uitgezeten. Als Abdullah richting Turkije zou gaan, dan zou een grote gevangenisstraf hem welkom heten.
Op Zorgzaam010 heeft Abdullah een nieuwe vriend gemaakt die in een hele andere leeftijdscategorie zit. Abdullah en zijn vriend van 94 hebben samen inmiddels meer dan 100 taallessen gehad. De eerste les begon met alleen maar handgebaren, nu spreekt Abdullah al bijna vloeiend Nederlands! Een goede vriendschap is het resultaat van de 100 lessen. Abdullah wil graag mensen helpen zoals anderen hem helpen. Om de vriendschap te vieren heeft Abdullah daarom een surpriseparty georganiseerd voor zijn 94-jarige vriend.
Met stomheid geslagen liep hij binnen, toen barstte het feest los
Abdullah vindt het belangrijk en fijn om anderen te helpen. ‘Zolang ik het kan, dan wil ik alles voor je doen’. Ben je op zoek naar een buddy, kan je wat gezelschap gebruiken of voel je je wel eens eenzaam? Allemaal barrières die Abdullah kan overbruggen, net zoals de grenzen van Turkije. Vind zijn vrijwilligersaanbod hier.
Abdullah is met ons in contact gekomen via OpenEmbassy.
OpenEmbassy zorgt dat nieuwkomers zinnig, gelijkwaardig en vlot hun weg in Nederland kunnen vinden. We bouwen gemeenschappen, ondersteunen individuele nieuwkomers en veranderen het systeem van integratie en inburgering.
In Rotterdam zijn we in samenwerking met de gemeente Rotterdam gestart met het project Verbonden en Inclusief. In dat project ondersteunen we individuele nieuwkomers via onze helpdesk, leren we van de gesprekken en de issues die zich voordoen, en via actieonderzoek en community building maken we zichtbaar wat er echt speelt onder nieuwe Rotterdammers.
Zeliha schildert
Zeliha schildert Zeliha, een lieve vrouw van 48 die op het moment heel erg positief in het leven staat, vertelt openhartig over de lastige weg die zij heeft bewandeld na haar psychose. Ze wil iedereen aanraden om vrijwilligerswerk te gaan doen omdat dat ook hetgeen is geweest wat haar ontzettend veel gebracht en geholpen heeft in de tijd dat ze het echt nodig had. Ze is hét voorbeeld van omdenken en lost haar eigen eenzaamheid op door er voor andere mensen te zijn. Dit is haar verhaal: Toen ik na de bevalling van mijn zoontje in de war raakte, ging ik een erg lastige tijd tegemoet. Ik was vooral veel alleen thuis en had een klein netwerk. Het huishouden en voor mijn drie kinderen zorgen was op dat moment een full-time taak en kostte veel energie. Ik zat alleen maar thuis, voelde me eenzaam en moest de draad weer op zien te pakken. Op een gegeven moment heb ik de knop omgezet en ben op zoek gegaan naar vrijwilligerswerk. Dit vond ik bij een lotgenotengroep voor buitenlandse vrouwen waar ik mocht helpen met het organiseren van wekelijkse activiteiten. We konden ook af en toe een gymzaal huren en lekker actief bezig zijn. Ook al deed ik dit maar 2 uurtjes in de week, ik leerde nieuwe mensen kennen en voelde me gezien en gehoord. Ik mocht elk idee dat ik had uitwerken en ik weet dat er nog steeds projecten worden gebruikt die ik toen opgezet heb. Dat geeft zo veel voldoening. Je ontwikkelt jezelf echt tijdens vrijwilligerswerk en ik kwam erachter dat ik veel meer kon dan ik dacht. Ik ben heel trots als ik hierop terugkijk en zie wat ik allemaal gedaan en geleerd heb. Ik ben van heel ver gekomen en het is allemaal begonnen bij vrijwilligerswerk Door dit vrijwilligerswerk zijn er heel veel deuren voor mij open gegaan. Ik kreeg vanuit mijn vrijwilligerswerk de mogelijkheid om te starten met een training. Dit was de training Sport en Spelbegeleiding Assistent en die heb ik helemaal afgerond. Hierna had ik de smaak te pakken gekregen en wilde ik een vervolgopleiding vinden zodat ik nog meer ervaring op kon doen. Dit werd de opleiding Ervaringsdeskundige waar ik helemaal voor naar Amsterdam ben afgereisd. Ook deze opleiding heb ik helemaal afgerond. Ik had door deze trainingen vanuit mijn vrijwilligerswerk het zelfvertrouwen en de kennis in huis om de stap te maken naar andere opleidingen en heb hierdoor twee HBO propedeuses en mijn rijbewijs gehaald. Terwijl ik dit vertel denk ik: ‘Wauw, dat heb ik allemaal gedaan. Ik ben van heel ver gekomen en het is allemaal begonnen bij vrijwilligerswerk’. De afgelopen tijd is het weer eventjes iets minder goed met me gegaan en vulde mijn week zich met therapie en de kinderen. Nu is eindelijk de tijd gekomen dat ik weer aan de slag kan als vrijwilliger. Ik wil zo graag maar vind het eerlijk gezegd ook wel spannend om weer te beginnen. Maar omdat het me dus in het verleden zo veel goeds heeft gebracht ben ik ook nu weer overtuigd dat dit me gaat helpen in mijn herstel. Ik ben sinds deze week weer actief op zoek via NLvoorelkaar (landelijk platform waarvan Zorgzaam010 onderdeel uitmaakt). Ik heb gereageerd op een vacature om wandelbegeleidster te worden en wat coördinerende activiteiten. Ik zie vrijwilligerswerk als een oplossing voor het alleen zijn. Een tip die ik mensen die net als ik zich wel eens alleen voelen kan geven is: ‘Ga iets doen waar je passie ligt, een cursus of vrijwilligerswerk dat je echt heel erg leuk vindt. Het is misschien moeilijk om hiermee te beginnen, maar als je er eenmaal bent, geloof me, dan wil je niet meer weg. Ik vind het bijvoorbeeld heel erg leuk om te schilderen en tekenen en ga één keer per week naar een kunstles waar ik weer even onder de mensen kom. Hier ga ik in de zomervakantie ook vrijwilligerswerk doen en daar heb ik heel erg veel zin in. En wat ik ook heel fijn vind is dat je meteen resultaat hebt. Ik ben dan af en toe zó trots op wat ik gemaakt heb en dat helpt erg met mijn zelfvertrouwen terug te krijgen. Ik stuur mijn schilderij of tekening dan ook weer door via een berichtje naar mensen die ik ken en heb meteen weer even wat aanspraak en gesprekstof. Maar je kunt dit natuurlijk op allerlei manieren doen en kijken waar jij zelf blij van wordt. Plaats bijvoorbeeld een oproep en vraag of iemand een keertje met je wil gaan fietsen of richt een wandelclubje op. Het belangrijkste is dat je op deze manier even tijd voor jezelf pakt en je iets doet wat je écht leuk vindt. Doe vrijwilligerswerk vanuit je hart en kijk waar jij energie van krijgt. Dan kan er heel erg veel moois uitkomen.’ Tot slot zou ik tegen iedereen willen zeggen: ‘Ga die drempel over, durf om hulp te vragen en stap uit je comfort zone. Je staat er niet alleen voor want er zijn ontzettend veel mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Ook kun je zelf vrijwilligerswerk gaan doen zoals ik dat heb gedaan. Het kan je zo ontzettend veel brengen ook al zijn het maar, zoals bij mij, 2 uurtjes in de week. Deze kunnen echt het verschil maken. Ik weet zeker dat je een leuke tijd gaat hebben als je eenmaal de stap hebt gezet. Succes!’ Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal