Topper Thea
Ruim de helft van de Rotterdamse senioren voelt zich eenzaam. Daarom zorgt Buurtwerk dat Rotterdammers in Prins Alexander van 75 jaar en ouder een huisbezoek aangeboden krijgen. Thea is een van de toppers die de huisbezoeken doen. Ze gaat één keer per week op pad en betekent iets voor haar omgeving. "Zo kan ik iets teruggeven aan de maatschappij, zelf heb ik het altijd zo goed gehad!", zegt ze.
Zo kan ik iets teruggeven aan de maatschappij, zelf heb ik het altijd zo goed gehad!
"Eén keer in de week ga ik op bezoek bij 75-plussers in Rotterdam. We doen onze huisbezoeken aan de hand van een vragenlijst. Door middel van deze vragenlijst achterhalen wij wat er goed gaat, en of er punten zijn waarop de oudere hulp zou kunnen gebruiken. We nemen altijd een grote tas met folders mee. De ouderen kunnen in deze folders meer informatie vinden over alle soorten ondersteuning die geboden worden, en over activiteiten die georganiseerd worden in de wijk.
Maar de huisbezoeken zijn meer dan het afnemen van een vragenlijst. Vaak leiden ze tot een gezellig gesprek. Ook gebeurt het dat de ouderen zo blij zijn met hun woonplek, dat ze vol trots een rondleiding geven.
Niet iedereen heeft hulp nodig, er zijn personen bij die alles nog helemaal zelf regelen en aangeven dat we over een paar jaar weer terug mogen komen. Maar we merken dat het veel mensen toch wat brengt. Velen zijn niet op de hoogte van alle soorten ondersteuning en activiteiten binnen de wijk. Ze hebben dan erg veel aan de informatie die wij ze geven. Ook zitten veel mensen om een praatje verlegen, en zijn erg blij dat we zo geïnteresseerd in ze zijn. We merken dat mensen aan ons ineens hun vragen stellen, terwijl ze daar eerder geen hulp voor hadden gevraagd. Het is een laagdrempelige manier om hun hulpvragen aan te geven.
Ik leer zo veel nieuwe dingen over mijn eigen wijk!
Mij brengt het ook heel veel. Het doen van dit vrijwilligerswerk geeft mij het gevoel dat ik meer doe dan alleen handelen binnen mijn eigen kringetje. Ik vind het erg belangrijk om naar buiten te gaan en wat voor mijn omgeving te betekenen. Zo kan ik iets teruggeven aan de maatschappij, zelf heb ik het altijd zo goed gehad. Ik vind het heel erg verrijkend. Op deze manier ontmoet ik automatisch veel nieuwe mensen, en al deze mensen hebben hun eigen verhalen over de wijk. Veel mensen hebben er al heel lang gewoond. Tijdens mijn huisbezoeken leer ik zo veel nieuwe dingen over mijn eigen wijk!"
Lijkt het jou ook leuk om op huisbezoek te gaan bij 75-plussers? Neem dat hier een kijkje tussen alle huisbezoek hulpvragen.
Bezige bij Renske
Bezige bij Renske Hey, ik ben Renske, 32 jaar en full-time werkzaam in de IT-sector. Officieel kom ik uit het Oosten van het land, maar een half jaar geleden ben ik naar het mooie Rotterdam verhuisd. Hoewel ik voorheen regelmatig in de stad kwam, ik ben een fervent Feyenoorder en dus regelmatig in de Kuip te vinden, is dit anders dan er wonen. Ik wilde de stad als een 'RotterdammerT' leren kennen. Mensen denken vaak dat in Rotterdam niemand elkaar gedag zegt of niemand elkaar kent. Ik woon op Zuid en moet zeggen dat mensen zich hier echt in vergissen. Rotterdammers zijn juist erg behulpzaam en doen lekker normaal. Ik hou ervan! Omdat ik de bijzondere dingen van Rotterdam wilde leren kennen ging ik een rondje googelen. Zo kwam ik bij Zorgzaam010 terecht. In het verleden heb ik wel vaker vrijwilligerswerk gedaan. Zo was ik onder andere de oprichter van een stichting. Helaas kon ik dit niet meer de aandacht geven die het verdiende. Het kostte veel tijd en dat naast een 40-urige werkweek. Toch wilde ik weer iets bijdragen. Voor mij is het belangrijk dat het écht iets toevoegt. Niet alleen voor een ander, maar ook voor mezelf. Want dan heb je er plezier in en stop je er niet na een paar weken weer mee. Ik wilde autisme graag op een andere manier leren kennen En daar stond het, een vacature van de Rotterdamse Autisten Soos; 'Coördinerend begeleider Soosavonden'. Mijn 'suikerkindje' Sterre (inmiddels 7 jaar), heeft autisme. Zij is de dochter van mijn beste vriendin, maar voor haar ben ik "tante Renske". Autisme heb ik via haar leren kennen, maar dat was voor mij ook de enige maatstaf. Ik wilde het graag op een andere manier leren kennen en mijn aandacht was direct getrokken. Ik schreef dan ook snel een berichtje naar de auteur van de vacature; Paul! Redelijk vlot kreeg ik een reactie en hoewel het combineren met mijn baan wellicht een uitdaging zou worden, werd ik direct uitgenodigd om een avondje te komen kijken. Ik kwam langs tijdens een Bingoavond en vond direct een klik. De bezoekers van de Soos reageerden goed op mij en ik vond het super leuk om te doen! Op dit moment heb ik samen met de andere vrijwilligers al 3 avonden mogen organiseren én een bijeenkomst van stuurgroepleden mogen bijwonen waar onder andere de planning aan bod komt. Gaan we een muziekavond organiseren? Wordt het een avond over de geschiedenis van Rotterdam? Of laten we een spreker komen die iets vertelt over 'autisme en vriendschappen'? Hoewel ik eigenlijk geen tijd meer heb voor grote klussen, besloot ik toch mijn account te laten bestaan. Ik werd toen benaderd door Kika of ik eenmalig mee wilde helpen met de Run 4Kika. En dat deed ik. Op zondag deed ik de registratie en uitgifte van de T-shirts. Het was geen rocket-science maar je wordt wel heel erg bewust van waar je je voor inzet tijdens zo'n dag. Vooral als er ouders met hele zieke kindjes zich komen inschrijven. Het feit dat je bijdraagt aan dit goede doel is natuurlijk een super fijn gevoel! En mochten er nog andere leuke eenmalige klussen langs komen dan ben ik zeker weer van de partij! Ik heb mijn meldingen in ieder geval nog aanstaan en houd het allemaal in de gaten Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal