Vogelvriendin Saske
Saske is een vlotte 30-jarige jongedame die sinds april 2021 vrijwilligerswerk doet bij Vogelklas Karel Schot in Rotterdam. Ze doet dit met een behoorlijke dosis enthousiasme en haalt er veel voldoening uit. Doordat Saske al eerder een positieve ervaring heeft gehad met betrekking tot vrijwilligerswerk wist ze nu al dat dit iets is wat haar energie geeft. Ze had het niet eerder zo gezien, maar herkent zich in het beeld dat het doen van vrijwilligerswerk bij de vogelopvang bijna lijkt op mindfulness. Ben je benieuwd naar wat Saske zoal doet als voedermoeder? Lees dan verder!
Saske - prive foto
ALS IK IN ROTTERDAM WOON, GA IK WEER VRIJWILLIGERSWERK DOEN!
Oorspronkelijk komt Saske uit een dorpje in het Groene Hart, maar ze woont alweer een jaar of zes in Rotterdam. Ze heeft een achtergrond in evenementen en marketingcommunicatie, fietst graag, hoepelt elke dag en houdt van koken. Van veganistisch tot all-you-can-eat: Saske regelt het wel. De ironie wil dat ze nu juist gaat verhuizen naar Limburg -maar niet zonder de prachtige ervaring bij Vogelklas Karel Schot mee te nemen. Saske heeft altijd al iets met dieren gehad, en op haar 19e heeft ze al eens vrijwilligerswerk gedaan bij de vogelopvang in Gouda. Het omgaan met deze gevleugelde schatjes is haar dus niet onbekend. Ze vond dit in eigen woorden zo “te gek” dat ze dacht: “als ik in Rotterdam woon, dan ga ik weer vrijwilligerswerk doen!”. Na een eigen bedrijf en een fulltime baan in de evenementensector besloot Saske om het vrijwilligerswerk weer op te pakken. Van uitstel kwam geen afstel. Ze was de afgelopen paar jaar al vaker in aanraking gekomen met Vogelklas Karel Schot, omdat ze wel eens een verfomfaaide duif bij hen heeft afgeleverd. De stap om te informeren naar een helpende positie bij de opvang was dan ook snel gemaakt.
Stichting Vogelklas Karel Schot
De vogelopvang waar Saske nu als vrijwilliger werkt is gelegen in een hele leuke culturele wijk op Rotterdam-Zuid. Er zijn buitenkooien en een binnen verblijf. Saske staat vooral in het binnenverblijf, want zij was in het ‘jonge vogel seizoen’ bij het team gekomen. “Dat betekent dan dat je eigenlijk in een ruimte staat waar het volstaat met hokken met vogels erin. En dan heb je ook nog de warmtekooien voor de hele jonge vogels”.
Saske met een duif die zij thuis gered heeft - prive foto
HEEL LEUK OM TE DOEN, ZEKER ALS JE ZE ZIET GROEIEN
Zoals gezegd trad Saske aan in het hoogseizoen: jonge vogels worden dan van zonsopvang tot zonsondergang gevoed. Het voeren gaat met een pincet uit de hand, soms ook via sondevoeding. In het begin keek Saske alleen mee, want het is heel voorzichtig werk: het is allemaal hartstikke klein. Nu mag ze de vogels ook zelf voeren, wat ze heel leuk vindt om te doen, vooral omdat je de vogels ziet groeien. Daarnaast is het vooral veel schoonmaakwerk – “want ja, vogels poepen nou eenmaal” lacht Saske. Ook helpt ze met het toedienen van medicatie, vogels wassen als ze besmeurd zijn en het inschrijven van nieuwe vogels. Het is heel gevarieerd werk waarbij ze zich niet snel verveelt.
Elke woensdagmiddag is Saske hier dus te vinden, samen met een paar stagiaires, vaste medewerkers en een stuk of 4 andere vrijwilligers. Er wordt niet gediscrimineerd bij Karel Schot: elke vogel is welkom. In principe komt er een rijk scala aan vogelsoorten binnen: van een jonge bosuil tot ganzen en van verzwakte watervogels tot duiven. Saske vertelt dat het per seizoen erg kan verschillen wat ze aantreft. Haar lievelingsdier? Daar hoeft ze niet lang over na te denken: “ik ben erg weg van de jonge duifjes. Het zijn hele lelijke beestjes – ze zijn zo lelijk en daardoor vind ik ze heel erg schattig!”
De vogels een extra kans geven om weer terug te keren naar de natuur – dat is voor mij eigenlijk al genoeg
Als ik aan Saske vraag wat ze uit haar vrijwilligerswerk haalt, merkt ze tevreden op dat haar zelfvertrouwen omhoog is gegaan. “Ik heb geleerd dat ik best wel wat dingen kan, je zelfverzekerdheid gaat echt omhoog.” Daarnaast vindt ze het heel dankbaar werk om dieren een tweede kans te geven. Er is ook een keerzijde van de medaille: “er gaan natuurlijk wel dieren dood. Dat hoort er gewoon bij”. Saske heeft geleerd om hier mee om te gaan, maar op een slechte dag kan dat wel eens moeilijk zijn.
Nu de verhuizing naar Limburg steeds dichterbij komt, weet ze één ding zeker: ze gaat weer vrijwilligerswerk doen. Vogelklas Karel Schot geeft haar veel energie. Daarnaast is ze zich door haar ervaring in de vogelopvang ook meer bewust geworden van haar omgeving: “je kijkt buiten veel meer om je heen, je gaat vogels herkennen en geniet echt van de dag”.
Tot slot heeft Saske het advies aan mensen die twijfelen om vrijwilligerswerk te doen om gelijk een meeloop dag in te plannen. Dan pas ervaar je hoe het is en weet je pas of je het echt zou willen doen!
Wil je weten welke vacatures er momenteel open staan bij Vogelklas Karel Schot? Bekijk ze hier: https://www.zorgzaam010.nl/organisatie-profiel/stichting-vogelklas-karel-schot/laatst-geplaatste-hulpvragen
Geschreven door: Hanne Geerse
Foto's: privé bezit
Budgetmaatje Wim
Budgetmaatje Wim "Zonder Wim had ik het nooit gered" - Dhr. Castillo ‘Ze zeggen weleens dat geld niet gelukkig maakt’, zegt meneer Castillo. ‘Misschien is dat zo, maar géén geld maakt zeker ongelukkig.’ Hij weet waar hij over praat, want meneer Castillo heeft problematische schulden waar hij zich zorgen om maakt. Het water stond hem zó aan de lippen, dat hij twee jaar geleden de hulp inschakelde van Budgetmaatjes 010. Hij werd gekoppeld aan Wim en die gaf hem precies de hulp die hij nodig had: ‘Wim bracht licht aan het einde van de tunnel.’ Oplopende schulden ‘Ik zag door de bomen het bos niet meer’, begint meneer Castillo. En met die bomen bedoelt hij de oplopende rekeningen, schulden, incasso’s en de bijbehorende post. In het begin kon hij het zelf nog wel bolwerken: ‘Ik belde gewoon met de verschillende instanties, zoals providers en energieleveranciers en dan vroeg ik of ik uitstel kon krijgen. Of ik stelde voor dat ik alvast een deel kon betalen en de rest later. Ik verdeelde de schulden op die manier een beetje over de verschillende instanties, maar het werden er steeds meer en die organisaties vertrouwen je op een gegeven moment niet meer.’ De rekeningen en schulden stapelden zich onverminderd op en hoewel meneer Castillo alle brieven netjes op zijn deurmat kreeg, kon hij het na verloop van tijd niet meer opbrengen om ze te openen. ‘Als je zo in de schuld bent gekropen, dan wordt de post gewoon eng. Daar wil je niet eens meer naar kijken. Met elke nieuwe brief krijg je weer een trap en dat wordt steeds zwaarder.’ Isolement Vooral de gevolgen van het niet hebben van geld, vond hij zwaar. ‘Zonder geld kan je niks. Je kan nergens naartoe. Je kan niet op vakantie gaan of leuke dingen doen, maar dat heb je als mens af en toe nodig. Ik kon niet meer ontspannen door alle stress en verwarring in mijn hoofd en mijn lichaam werkte ook niet meer mee. Ik kwam niet meer buiten en trok me helemaal terug. Het vreet je langzaam op.’ Om geen pijn meer te voelen, zette hij zijn emoties en gevoelens uit, maar hij realiseerde zich dat hij zo niet verder kon. ‘Ik wist dat ik hulp nodig had, anders zou het heel erg mis gaan.’ Onverschrokken Hij ging naar het stadskantoor van Rotterdam Zuid en informeerde welke hulp hij kon krijgen. Via via kwam hij in contact met Budgetmaatjes 010 en kreeg uiteindelijk Wim als maatje aangewezen. ‘Ik was in het begin wel huiverig hoor. Kijk, ik kan niet zo goed tegen gezag en mensen die zeggen dat ik van alles moet doen, dus ik had geen zin in zo’n man die uit de hoogte loopt te doen.’ Wim bleek een goede match. ‘Hij doet gewoon normaal en is onverschrokken. Dat is wel handig bij mij’, lacht meneer Castillo. ‘En wat heel goed van hem is, hij kan ook streng zijn. Hij zei in het begin gelijk heel duidelijk tegen mij: “Ik doe dit vrijwillig en ik wil jou helpen, maar ik verwacht wel van jou dat je ook wat doet en meewerkt, want ik wil dat je het uiteindelijk zelf doet.” Ja, daarmee dwong hij wel respect af. En daarnaast weet hij wat hij doet en waar hij over praat. En als hij het niet weet, dan zoekt-ie het op. In het begin vond ik het lastig, maar nu ben ik blij als hij komt. Hij doet zo goed zijn best voor mij, dat ik ook graag mijn best voor hem doe.’ Door Wim hoefde ik mij geen zorgen meer te maken, dat gaf zo veel lucht Weer op adem door de beslagvrije voet Door de hulp van Wim zag meneer Castillo het steeds een beetje beter zitten. ‘Wim pakte me als het ware bij mijn hand vast en zei: “We gaan jou uit die donkere tunnel halen en brengen je weer naar het licht.” Het begon met kleine stapjes en eyeopeners. ‘Ik weet nog dat hij me een tip gaf over de beslagvrije voet. Daar had ik nog nooit van gehoord.’ De beslagvrije voet is het bedrag dat je minimaal nodig hebt om je vaste lasten te betalen, zoals de huur. Als de beslagleggers weten welk bedrag jij minimaal nodig hebt om van te leven, dan houden ze daar rekening mee. De beslagleggers beschikten alleen niet over de gegevens van meneer Castillo, dus gingen ze uit van een standaard maandbedrag. Dat klopte echter niet met de situatie van meneer Castillo, waardoor hij veel minder geld overhield dan hij nodig had per maand. ‘Doordat Wim mij vertelde dat ik recht had op een minimaal bedrag, hoefde ik me niet meer zorgen te maken over mijn huur en energie. Dat gaf mij al zo veel lucht. Als ik daarover nadenk, krijg ik gewoon weer kippenvel.’ ‘Wim heeft mij eigenlijk met alles geholpen. Samen met hem opende ik mijn brieven weer, sorteerde het allemaal en hij hielp me te bellen met de instanties. Als ik er niet meer uit kwam, legde hij mijn situatie uit en vroeg hij of dingen opgeschort konden worden bijvoorbeeld. Hij leidde alles in goede banen en heeft het gewoon geregeld. Wim bracht orde in de chaos. Hij heeft me geholpen mijn huis weer op te ruimen, bij wijze van spreken.’ Langzaam maar zeker kreeg meneer Castillo steeds meer overzicht in zijn schulden en mogelijkheden. Schuldsanering Wim heeft hem ook geholpen bij de aanvraag voor schuldsanering bij de Kredietbank Rotterdam. Als meneer Castillo hiervoor in aanmerking komt, dan volgt er een driejarig traject waarin hij zoveel mogelijk schulden moet aflossen. Een bewindvoerder neemt dan drie jaar lang beslissingen over zijn spullen en financiën. Ook is meneer Castillo dan verplicht om zoveel mogelijk geld te verdienen en zijn lasten zo laag mogelijk te houden. Na dit traject kan hij met een schone lei beginnen. ‘Het komt erop neer dat ik drie jaar lang afgeknepen word en niet meer mijn eigen beslissingen kan nemen wat geld betreft. Daar word ik niet blij van, maar het is niet anders. Alles om van die ellende af te zijn. Hoe dan ook betekent het dat we dan eindelijk weer een vooruitzicht hebben. We gaan een richting op in plaats van honderd verschillende. Ik ben er nog niet, maar we gaan de goede kant op. Ik ben echt zo super blij met Wim. Zonder die man had ik dit niet gered. Zelfs als het klaar is hoop ik dat-ie af en toe nog eens blijft komen.’ Wil jij ook een budgetmaatje worden? Bekijk dan alle openstaande vacatures van Stichting Budgetmaatjes 010! Tekst door: Budgetmaatje010 Foto's: stockafbeeldingen Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal