wmo radar bestaat 10 jaar
Zo kwamen (Ă©n gaan) jij + ik samen vooruit
Dit jaar viert wmo radar haar 10-jarig bestaan met een groot feest voor vrijwilligers, bewoners en collegaâs. In 2012 kreeg wmo radar haar eerste gunning, en die was direct in de roos: Rotterdam Centrum. Dat was tegelijkertijd Ă©Ă©n van de leukste gunningen die er is geweest. Alle ondernemingslust, innovatie en nieuwe vormen van organisatie bleken mogelijk. Wmo radar is ontworpen om nieuw, aansluitend sociaal werk uit te voeren met meer ruimte voor bewoners. En meer vertrouwen op de eigen kracht van bewoners, op basis van wederkerigheid. De organisatie groeide â met inmiddels vier deelgebieden â al snel en is niet meer weg te denken uit het Rotterdamse.
Zonder vrijwilligers geen wmo radar
Op 19 juni zijn in Huis van de Wijk de Kip, waar het allemaal begon, vrijwilligers gehuldigd. Vanuit elk deelgebied waar wmo radar welzijnswerk uitvoert, hebben vrijwilligers een onderscheiding in ontvangst genomen. Zij vertegenwoordigen 400 vrijwilligers die werkzaam zijn bij wmo radar en zich inzetten voor de buurt. En waarmee? De diversiteit aan werkzaamheden is enorm: als gastvrouw, klusser, budgetcoach, taaldocent, huisbezoeker, trainer, beweegcoach, plantenverzorger, kok, keukenhulp, ondersteuner bij NAH groepen/ digitale vaardigheidslessen en ga zo maar door.
Hun inzet is niet alleen de helpende hand. Vrijwilligers geven ons informatie over hoe het gaat in de wijk en haar bewoners. Vrijwilligers nemen initiatieven die aansluiten. Ze brengen vrolijkheid en gastvrijheid. Vrijwilligers verbinden bewoners aan elkaar. Hierdoor krijgen bewoners meer contacten, meer kennis en kunnen meer onderling oplossen. Dat geeft welzijn. Wmo radar wil deze vrijwilligers vooruithelpen en begeleidt waar mogelijk naar betaald werk. Bovendien hebben we ook bewoners die zich al 10 jaar inzetten bij wmo radar. Daar zijn wij heel erkentelijk voor: in het najaar wordt dit gevierd met een groot knalfeest.
Word jij enthousiast van dit verhaal en zou jij je ook graag inzetten bij wmo radar? Bekijk dan hier de actuele vacatures op Zorgzaam010.
Vrijwilligers nemen initiatieven die aansluiten. Ze brengen vrolijkheid en gastvrijheid. Vrijwilligers verbinden bewoners aan elkaar.
Voorlezen met Nadia
Nadia's ervaring met de VoorleesExpress Nadia (33) is geboren en getogen op Rotterdam Zuid. Ze woont in de Tarwewijk samen met haar man en twee kinderen. In haar eigen woorden: âhet is echt mijn plekâ. Ze heeft een drukke baan als lerares op een basisschool, ook dichtbij huis: in de Tarwewijk. Toch vindt ze het erg belangrijk om ook tijd te maken voor haar vrijwilligerswerk. Ben je benieuwd naar hoe ze dat allemaal voor elkaar krijgt en waarom ze het doet? Lees dan snel verder! "Ik heb altijd veel vrijwilligerswerk gedaan" Nederland heeft heel veel organisaties waar je vrijwilligerswerk bij kan doen. Ook in Rotterdam staan ze te springen om extra handjes. âIk heb de afgelopen tien jaar verschillende soorten vrijwilligerswerk gedaanâ vertelt Nadia. âOp een gegeven moment kreeg ik kinderen, toen lag mijn prioriteit bij mijn gezin. Maar afgelopen zomer was er ineens heel veel aan de hand hier op Zuid. Er was een toename in criminaliteit, er werd op huizen geschoten. Misschien viel dat wel op omdat we allemaal meer aan huis gebonden zaten in verband met de coronapandemie. Maar toen dacht ik: mijn werk als juf alleen is niet genoeg om iets te kunnen betekenen voor de jeugd hier op Zuid. Ondanks dat mijn kinderen erg jong zijn, twee en vier destijds, kwam de urgentie om het vrijwilligerswerk weer op te pakken terug.â Nadia nam even de tijd om na te denken over wat ze kan doen en wat het best bij haar past. âOp een gegeven moment ben ik uitgekomen bij Homestart, dat is een landelijk project van Humanitas dat ook op Rotterdam Zuid actief is. Je biedt opvoedondersteuning aan bij een gezin. Je bent dan een paar uur per week aanwezig en helpt de ouders bij hun hulpvraag. Ik heb dat bijna een jaar gedaan.â Ook viel Nadiaâs oog op een ander project, namelijk de VoorleesExpress. âIk kende dat al wel, ik houd zelf ook van lezen, maar ik had toch een drempel om me hiervoor aan te melden. Die drempel was tijd gerelateerd, omdat dit vrijwilligerswerk vaak in de avond is. Ik doe dit naast mijn reguliere baan, en dan is het toch wel intensief om naast de verantwoordelijkheid die je daar hebt structureel iets te doen op een andere plek. Als ik iets doe, is dat niet vrijblijvend. Ik wil er dan echt kunnen zijn. Ik ging vrijwilligerswerk doen bij de VoorleesExpress omdat lezen datgene is wat ik zelf het liefst doe. En ook in de klas loop ik er tegenaan dat er bij de kinderen thuis geen (voor)leescultuur is. Er is weinig contact met boeken, de ouders kunnen soms geen Nederlands lezen. Voorlezen is dus geen vanzelfsprekendheid. Nu kan ik met de VoorleesExpress van de andere kant iets betekenen. Ik ben naast voorlezer inmiddels ook coördinator geworden. Ik vind dit nog leuker om te doen dan het vrijwilligerswerk bij Homestart. Daar ben ik deze zomer dan ook mee gestopt en sindsdien ben ik alleen nog maar aangesloten bij de VoorleesExpress.â Nadia heeft het erg naar haar zin bij de VoorleesExpress. âIk vind het heel leuk vrijwilligerswerk. Vanwege mijn eigen liefde voor lezen, en ik vind het ook superleuk om in een ander gezin te zijn. Om 1 op 1 aandacht te geven aan een kind. Je krijgt ook veel van een andere cultuur mee, dat maakt het ook heel boeiend. In het gezin waar ik voorlees is een baby geboren, en je ziet die kinderen letterlijk groeien. Je leest namelijk 20 weken voor in zoân gezin. Je bouwt een band op, en dat geeft me veel plezier. Ook is het contact met andere coördinatoren erg leuk. We delen boekentips met elkaar, je hebt veel gemeenschappelijk. Ook vind ik het tof om andere voorlezers te begeleiden tijdens de introductie met een nieuw voorleesgezin. Ik vind het mooi om even mee te kijken in zoân gezin en ze een beetje te leren kennenâ. Op de vraag wat Nadia heeft geleerd tijdens het doen van het vrijwilligerswerk, reageert ze bedachtzaam maar resoluut. âJe leert toch weer een stukje meer van de wereld kennen. Soms denk ik wel eens dat ik alles al gezien heb, vanwege mijn werk en mijn eigen levenservaring. En dan kom je in een gezin van Homestart terecht en dan denk je: âoh ja, de problematiek is gewoon nog groterâ. Ik ben me al zo bewust van de problematiek die kan spelen binnen een gezin en ik probeer daar al rekening mee te houden, maar je ziet als je bij iemand anders op de bank zit zoveel meer. Hoe er binnen een gezin met elkaar wordt omgegaan en wat voor impact dat heeft op de relaties binnen een gezin. Je leert ook wel dankbaar te zijn voor wat je wel hebt, in je eigen leven.â Daarnaast haalt Nadia een lezing aan van een econoom, die haar ook heeft gemotiveerd. âBas ter Weel heeft vanuit economisch oogpunt een lange termijn onderzoek gedaan naar kansenongelijkheid en hij laat zien hoe bepalend de plek waar je opgroeit is voor de kansen in het leven. En dan denk ik: mijn wieg heeft ook hier op Zuid gestaan, ik heb geluk gehad. Er zijn ook kinderen die minder kansen hebben gekregen de afgelopen 30 jaar, en dat vind ik zo oneerlijk. Ik vind het belangrijk om aan mijn eigen kinderen te laten zien dat het niet allemaal vanzelfsprekend is en dat we ons moeten bekommeren om andere mensen.â "Je ziet kinderen opgroeien" Nadia reageert bescheiden op de vraag of ze een succesverhaal is. âIk weet niet of ik een succesverhaal ben. Wel zou ik tegen mensen die twijfelen om vrijwilligerswerk te doen willen zeggen: ga het gewoon doen. Doe wat jij belangrijk vindt, wat je anders zou willen zien en ga vrijwilligerswerk doen wat bij jou en je competenties past. Ik ben zelf juf en moeder in de Tarwewijk. Ik zeg zelf wel eens: âik wil zijn wat ik voor Zuid voor ogen hebâ. En daar bedoel ik mee: dat het hier goed gaat op Zuid, dat iedereen eerlijke kansen heeft en dat alles mogelijk is. Ik weet dat het zo kan zijn, dat is het leven dat ik leef.â Wil je weten welke vacatures er momenteel open staan bij de VoorleesExpress? Bekijk ze hier: https://www.zorgzaam010.nl/organisatie-profiel/stichting-mano-voorleesexpress/laatst-geplaatste-hulpvragen Geschreven door: Hanne Geerse Foto's: privĂ© bezit Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal